Nesta sesión Alberto regalounos a asistencia dun compañeiro de traballo, psicólogo tamén do concello da área de drogodependencias, pero a súa ocupación pouco ou todo tivo que ver co que fixemos nesta segunda sesión.
Aínda que tampouco e todo ten que ver coa foto de portada desta entrada. Esta é solo unha sensación do que vivín nesta sesión. Moitos/as de nós buscamos nas escolas de familias unha solución, unha receita máxica, pero o certo é que esa solución, esa receita, solo a temos nós. Cada familia ten o seu propio recetario de cociña, que vai evolucionando e cambiando de xeración en xeración, e dentro de cada casa o sabor de cada prato depende da persoa que o cociña. Hai pratos que lle saen mellor a mamá, outros a papá... e a avoa! que ben lle saen a avoa! Os rapaces ven, observan e o único que importa é que cada un poña na mesa a súa mellor versión do prato, ainda que as veces non saia ben. Para iso, moitas veces, temos que sair da nosa propia rutina, cambiar, quitar, engadir un ingrediente, darnos a oportunidade de fallar, porque solo así poderemos aprender... E logo, para que son as escolas de familias? Pois, como eu o entendo, para ensinarnos que a única solución é buscar o noso mellor prato para poñer na mesa. Cada día, cada momento, dándonos a oportunidade de acertar.
A próxima sesión será o vindeiro 1 de decembro, coma sempre, na Sala de usos múltiples do IES de Rodeira, ás 19:00 h.
Estades a tempo de unirvos!
Saúdos!!
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Déixanos aquí o teu comentario ou dúbida. Grazas!